Rozliczanie czasu praktyki zawodowej

Rozliczanie czasu praktyki zawodowej to jedna z najbardziej istotnych kwestii związanych z dokumentowaniem praktyki zawodowej do uprawnień budowlanych, która budzi wiele wątpliwości wśród kandydatów. Różnorodne formy odbywania praktyk, wiele rodzajów umów potwierdzających zatrudnienie oraz brak jednoznacznych uregulowań w przepisach, sprawiają, iż osoba ubiegająca się o uprawnienia może czuć się zagubiona. Poniżej postaramy się wyjaśnić podstawowe kwestie związane ze sposobami rozliczania czasu praktyki, które powinny oszczędzić Wam stresu przy składaniu dokumentów kwalifikacyjnych. Pamiętajcie, by w razie wątpliwości zadawać pytania w swoich okręgowych komisji kwalifikacyjnych ( najlepiej przed rozpoczęciem praktyki ), gdyż to od nich ostatecznie będzie należeć decyzja o zaliczeniu Waszej praktyki zawodowej.

Gdzie szukać informacji o rozliczaniu okresu praktyki?

Informacje związane z dokumentowaniem i rozliczaniem okresów praktyki zawodowej zawarto w następujących dokumentach:

• Rozporządzenie w sprawie przygotowania zawodowego do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie z dnia 29 kwietnia 2019
• Regulamin postępowania kwalifikacyjnego PIIB
• Regulamin postępowania kwalifikacyjnego IARP – dla uprawnień w specjalności architektonicznej

Zakres praktyki zawodowej – nie wszystkie czynności można zaliczać

Warto wiedzieć, iż nie wszystkie czynności zawodowe można zaliczyć do praktyki zawodowej, nawet jeżeli kandydat jest zatrudniony na odpowiednim stanowisku a praca odbywa się pod nadzorem kierownika z odpowiednimi uprawnieniami.

Zgodnie z rozporządzeniem praktykę zawodową uznaje się, jeżeli jej zakres odpowiada zakresowi specjalności uprawnień budowlanych, o których nadanie ubiega się wnioskodawca. Praktyka na budowie powinna polegać na pełnieniu funkcji technicznej przy wykonywaniu robót budowlanych o różnorodnym charakterze, umożliwiająca zapoznanie się z pełnym zakresem prac przy realizacji inwestycji. W przypadku praktyki projektowej zaliczyć można bezpośredni udział przy sporządzaniu dokumentacji projektowej.

Nie powinny więc do praktyki zawodowej czynności takie jak: przygotowywanie wycen, ofert do przetargów oraz prace kosztorysowe, przygotowanie i opracowanie dokumentacji powykonawczej na budowach przy zakończeniu realizacji inwestycji, przygotowywanie materiałów reklamowych. W przypadku praktyki projektowej należy być ostrożnym z takimi czynnościami jak: wykonywanie inwentaryzacji, pracach koncepcyjnych lub wykonaniu innych opracowań projektowych poprzedzających prace projektowe.

Najprościej przyjąć zasadę aby zaliczać jedynie te czynności, do wykonywania których potrzebna jest osoba z uprawnieniami w odpowiedniej specjalności, o które się ubiegamy.

Ogólne zasady rozliczania czasu praktyki

Zasady opracowano na podstawie informacji dostępnych w regulaminach postępowania kwalifikacyjnego PIIB oraz IARP, oraz zapisów, które obowiązywały wcześniej w książkach praktyki zawodowej. Warto zwrócić uwagę, iż nie wszystkie zawarte tutaj informacje znajdują się bezpośrednio w przepisach – część z nich jest jedynie zbiorem dobrych praktyk oraz informacji praktycznych przekazywanych Nam przez czytelników.

• Okres praktyki zawodowej niezależnie od jej formy odbywania rozliczany jest ostatecznie w tygodniach. Ilość tygodni podawana jest w jednej z kolumn zbiorczego zestawienia praktyki zawodowej.
• Tydzień składa się z 5 dni pracy, niekoniecznie od poniedziałku do piątku ( to już zależy od umowy z pracodawcą oraz obowiązującego systemu pracy ). Bezpiecznie jest posługiwanie się normą czasu pracy określoną w artykule 129 Ustawy Kodeks Pracy ( 8 godzin / doba i przeciętnie 40 godzin / tydzień )
• Na okres 1 roku praktyki zawodowej składa się 52 tygodnie pracy każdy po 40 godzin.
• Nie ma możliwości przyspieszenia praktyki poprzez zaliczenie więcej niż 52 tygodnie pracy ( przykładowo uwzględniając nadgodziny, pracę w święta itp.) w ramach tej samej umowy o pracę.
• Dla umów na niepełny etat, lub o mniejszej niż 8h/dziennie pracochłonności wymagany okres praktyki należy wydłużyć proporcjonalnie. ( przykładowo praca na pół etatu powoduje konieczność dwukrotnego wydłużenia okresu praktyki )
• Długich przerw świątecznych, okresów urlopów oraz zwolnień lekarskich nie zalicza się do okresu praktyki zawodowej. W przypadku pojedynczych dni nieobecności teoretycznie należy postąpić tak samo, jednak w praktyce tak szczegółowe rozliczanie może być trudne, gdy zestawienie praktyk wypełnia się po zakończeniu okresu praktyki.

Umowa o dzieło i umowa zlecenie – jaki czas wpisać

Często w umowach tego typu ze względu na ich charakter, nie jest regulowana kwestia pracochłonności, co może budzić wątpliwości jaką ilość czasu pracy wpisać do zestawienia praktyk. W takim wypadku najlepszym rozwiązaniem będzie określenie pracochłonności przez kierownika praktyki. Ilość przepracowanych godzin w tygodniu należy z nim uzgodnić i wpisać do zbiorczego zestawienia praktyki.

Oczywiście jeżeli umowy tego typu zawierają zapis dotyczący pracochłonności, należy czas praktyki w takim wypadku obliczyć na jego podstawie.

Nie warto jednak „przesadzać” z ilością przepracowanych godzin w ciągu dnia. Najrozsądniej będzie zastosować tutaj zasadę ogólną do 8 godzin/doba. Wpisywanie większej pracochłonności może spowodować konieczność dodatkowych wyjaśnień – warto pamiętać, iż komisje i tak bardziej krytycznie traktują tego typu umowy, ze względu na mniej formalności i kosztów pracodawcy z nimi związanych.

Drugi etat lub dodatkowa forma zatrudnienia

Praca na drugi etat, niezależnie od formy zatrudnienia jest często spotykaną formą odbywania praktyki zawodowej. Wiele osób nie chcąc rezygnować z dotychczasowego zatrudnienia, znajduje dodatkowe zajęcie w celu spełnienia wymogów formalnych do uzyskania uprawnień budowlanych. Należy tutaj rozróżnić dwa przypadki:

• osoby pracujące na pełny etat, wykonujące obowiązki, które nie mogą zostać zaliczone na potrzeby praktyki zawodowej, podejmują dodatkowe zatrudnienie w zakresie umożliwiającym im taką praktykę odbyć  – przykładowo osoba pracująca na stanowisku inspektora nadzoru inwestorskiego/kosztorysanta/doradcy technicznego itp. zatrudnia się dodatkowo jako asystent projektanta w celu odbycia praktyki
• osoby już odbywające praktykę zawodową na pełny etat, które chcą w ramach drugiego etatu odbyć praktykę do innego rodzaju/specjalności uprawnień np. osoba pracująca w ramach umowy o pracę w biurze projektowym, podejmuje dodatkowe zatrudnienie na budowie w celu odbycia praktyki wykonawczej

W przypadkach określonych powyżej, należy pamiętać by pracochłonność dobowa dla dodatkowej praktyki nie przekraczała 4 godzin dziennie. Taki zapis widniał kiedyś w książkach praktyki zawodowej i był zalecany przez izby. Przy pracy na pełny etat 8 godzin dziennie oraz dodatkowej pracy 4 godziny, na dłuższą metę praca powyżej 12 godzin dziennie wydaje się już bardzo mało prawdopodobna.

Oczywiście jeżeli w ramach podstawowego zatrudnienia pracujemy, krócej niż 8 godzin/dziennie, długość dodatkowej praktyki można w rozsądnych granicach wydłużyć.

Całkowity okres praktyki zawodowej w przypadku dodatkowej części etatu należy oczywiście proporcjonalnie wydłużyć tak jak wg zasad ogólnych.

Warto przeczytać