Jaka jest różnica pomiędzy praktyką studencką odbywaną w ramach programu studiów a praktyką zawodową wymaganą do uzyskania uprawnień budowlanych i architektonicznych. To bardzo popularne pytanie i jednocześnie zagadka dla wielu osób zastanawiających się nad uzyskaniem uprawnień. Izba Architektów RP postanowiła wyjaśnić różnice pomiędzy tymi praktykami, oraz odpowiedzieć na pytanie: czy praktyka studencka może być uznana za praktykę do zdobycia uprawnień budowlanych?
Wyjaśnienia IARP dotyczą w szczególności praktyki do uprawnień w specjalności architektonicznej, natomiast biorąc pod uwagę docierające do nas informacje w przypadku Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa podejście jest bardzo zbliżone.
Co to jest studencka praktyka zawodowa?
Studencka praktyka zawodowa, która odbywa się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o szkolnictwie wyższym i nauce, oraz rozporządzenia wydanego na podstawie tej ustawy. W ramach programu studiów przygotowujących do wykonywania zawodu architekta, uwzględniono standard kształcenia określany poprzez rozporządzenie. Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 18 lipca 2019 r. dotyczące standardu kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu architekta zostało wydane na podstawie upoważnienia zawartego w tym przepisie.
Zgodnie z tym aktem prawnym, program studiów obejmuje różnorodne formy praktyki zawodowej, mającej na celu doskonalenie umiejętności praktycznych zdobytych podczas zajęć. Praktyka ta obejmuje praktyki warsztatowe, takie jak plener rysunkowy, praktyka inwentaryzacyjno-architektoniczna, praktyka urbanistyczna trwająca 5 tygodni, a także praktyka zawodowa – architektoniczna trwająca 1 semestr. Jest to istotny element procesu kształcenia na studiach wyższych, jednocześnie stanowiąc warunek ukończenia studiów.
Co to jest praktyka zawodowa do uzyskania uprawnień architektonicznych?
Drugi rodzaj praktyki to praktyka zawodowa, realizowana w ramach przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie. Jest ona regulowana przez przepisy ustawy z dnia 7.7.1994 r. Prawo budowlane. Warto podkreślić, że samodzielne funkcje techniczne w budownictwie mogą być wykonywane wyłącznie przez osoby posiadające odpowiednie wykształcenie techniczne oraz praktykę zawodową dostosowaną do rodzaju, stopnia skomplikowania działalności i innych wymagań związanych z wykonywaną funkcją.
Praktyka zawodowa weryfikowana jest w trakcie postępowania kwalifikacyjnego, prowadzonego przez Izbę Architektów RP. Istotnym aspektem jest uznawanie praktyki zawodowej, gdy jej zakres odpowiada specjalności uprawnień budowlanych, o których ubiega się wnioskodawca. Dokumenty potwierdzające odbytą praktykę zostały szczegółowo określone w rozporządzeniu Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 29.4.2019 r. dotyczącym przygotowania zawodowego do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie.
Różnice między praktykami. Czy praktykę studencką można zaliczyć do praktyki na uprawnienia architektoniczne?
Wskazane powyżej formy praktyki zawodowej, mają odmienne cele i są regulowane przez różne przepisy prawne. Warto podkreślić, że praktyka zawodowa-architektoniczna, realizowana w trakcie studiów, nie powinna być mylona z praktyką zawodową odbywaną na podstawie przepisów ustawy Prawo budowlane. Organy odpowiedzialne za prowadzenie postępowania w sprawie nadania uprawnień budowlanych są zobowiązane do skrupulatnej weryfikacji charakteru odbytej praktyki, biorąc pod uwagę istotne różnice pomiędzy obiema formami.
Zwracamy uwagę, iż jest to oficjalne stanowisko Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej IARP
Biorąc więc pod uwagę powyższe informacje oraz interpretacje Izby Architektów RP zaliczanie praktyki odbywanej podczas studiów do praktyki zawodowej na uprawnienia architektonicznej jest błędem i może skutkować brakiem uznania takiej praktyki zawodowej. Wiązać się to niestety będzie z odrzuceniem wniosku kwalifikacyjnego kandydata.
